Les Pages Jèrriaises

Baldèr

Les Vikings criyaient qu'i' y'avait un tas d'dgieux. Y'avait Thor tchi tapait atout san marté pouor graie d'l'ôrage; y'avait Loki l'dgieu malîn et tritcheux; et l'pus grand des dgieux avait nom Odîn tch'avait un j'va à huit gambes pouor aller d'eune ièrre partout l'monde et deux corbîns tchi lî racontaient chein tchi s'pâssait dans l'monde.

La bouonnefemme à Odîn avait nom Fréyèr et ou 'tait la pus grande des déêsses. Mais ou 'tait gênée. Ch'est en tchi san fis Baldèr avait ieu la pons'rêsse - il avait rêvé qu'i' 'tait en grand dangi d'mouothi, qu'i' y'éthait tchiquechose dé tèrribl'ye tchi s'adonn'nait.

Baldèr 'tait janne et bé. I' 'tait l'pus bieau des dgieux. Tout l'monde l'aimait... Nou-fait! Y'avait iun des dgieux tchi n'aimait pon Baldèr: Loki, l'dgieu des triques, 'tait jaloux et il aim'thait vaie Baldèr mouothi.

Odîn app'lit eune assembliée des dgieux pouor décider tchi faithe pouor protégi Baldèr contre lé tèrribl'ye dangi qu'il avait veu dans san rêve. Mais tch'est qui dangélait? Lé seul mouoyen d'êt' seu s'sait dé faithe promett' tout chein tchi pouôrrait faithe ma à Baldèr qu'i' n'lî f'thait janmais ma.

La méthe à Baldèr, Fréyèr, s'en fut don d'mander à tout chein qu'i' y'avait dans l'monde dé n'faithe janmais ma à Baldèr. Ou d'mandit ès annimaux sus la tèrre: "Promettez qu'ou né f'thez janmais ma à Baldèr!"

Ou d'mandit ès pliantes tchi craîssent dans la tèrre: "Promettez qu'ou né f'thez janmais ma à Baldèr!"

Ou d'mandit ès ouaîsieaux tchi volent dans l'air: "Promettez qu'ou né f'thez janmais ma à Baldèr!"

Ou d'mandit ès paîssons tchi d'meuthent dans l'ieau: "Promettez qu'ou né f'thez janmais ma à Baldèr!"

Ou d'mandit ès rotchièrs et à la tèrre: "Promettez qu'ou né f'thez janmais ma à Baldèr!"

Ou d'mandit à la plyie, à la né, à la bliâse, à l'air: "Promettez qu'ou né f'thez janmais ma à Baldèr!"

Ou d'mandit au méta, au bouais, au vèrre, ès os: "Promettez qu'ou né f'thez janmais ma à Baldèr!"

Ou d'mandit à l'ieau dans la mé, dans les riviéthes, dans les mathes: "Promettez qu'ou né f'thez janmais ma à Baldèr!"

Ou d'mandit à tout chein tchi craîssait et d'meuthait sus la tèrre, dans l'ieau et dans l'air, et tout promînt. Et d'pis chu jour-là, rein n'faîthait ma à Baldèr.

L's aut's dgieux en fîtent eune gamme. I' jouôtîtent des pièrres à Baldèr - mais v'là tchi n'lî fit pon ma. I' l'tappîtent atout des chouques - mais v'là tchi n'lî fit pon ma. I' lé slachîtent atout des sâbres - mais v'là tchi n'lî fit pon ma nitout. Tchi bouonne gamme! Baldèr 'tait mâté là auve touos l's aut's dgieux à lî pitchi d'tchi ou à tâchi d'l'attatchi mais rein n'laîssait d'mèrque.

Mais touos les dgieux, 'taient-i' à jouer chutte gamme? Nânnîn. Y'en avait deux tchi n'jouaient pon. Lé fréthe à Baldèr, tch'avait nom Hodèr, 'tait aveugl'ye. I' n'pouvait pon vaie pouor jouôter des pièrres. Épis Loki, tchi 'tait jaloux et tritcheux et malîn, avait dêmuchi un s'gret.

Tchi s'gret qué ch'tait? Assa il avait réalîsé qu'Fréyèr avait mantchi d'tchi. Oulle avait d'mandé à tout chein tchi craîssait et d'meuthait sus la tèrre, dans l'ieau et dans l'air - mais oulle avait mantchi eune p'tite pliante tch'a nom du dgi.

Connaîss'-ous l'dgi? Ch'est la pliante souos tchi qu'nou-s'embraiche à Noué. Lé dgi est pendu à haut viyant qu'lé dgi n'craît pon dans la tèrre. Lé dgi craît sus des branques dé bouais. Fréyèr l'avait mantchi! Et Loki, tchi voulait faithe ma à Baldèr, l'avait réalîsé!

I' copit du dgi et en fit eune èrchelle. Épis i' s'en fut pâler à Hodèr tch'êcoutait les gammes des dgieux tchi 'taient tréjous à jouôter d'tchi à Baldèr. "Pouortchi qu'tu n'joue pon auve les aut's à jouôter d'tchi à tan fréthe, don?" qu'Loki lî d'mandit?

"Ah mais, j'sis aveugl'ye, mé" qu'Hodèr dit. "Jé n'peux pon vaie par iou pitchi."

Loki l'malîn lî dit, "Prend ch't' èrchelle-chîn, et mé j't'aîgu'thai à la pitchi tout drait sus Baldèr. Tchi fanne!"

Et Loki dgidit la main à Hodèr pouor adèrchi sans fréthe atout l'èrchelle. Lé dgi, tchi n'avait pon promîns dé n'pon faithe ma à Baldèr lî pèrchit l'tchoeu, et l'tuit.

Tchi malheu! Hodèr avait tué san fréthe. Mais ch'tait-i' un accident, ou ch'tait-i' la faute à Loki? Les dgieux en avaient des doutanches, mais i' n'pouvaient rein prouver contre Loki.

Et y'en a tchi dithent qué né v'là pouortchi qu'nou s'embraiche souos l'dgi pendu en l'air - ch'est un sîngne qué nou dévthait tréjous vivre ensembl'ye en paix.

Geraint Jennings


 

Viyiz étout:

 

Les Pages Jèrriaises